22 kwietnia 2013 w Krakowie, na cmentarzu w Batowicach o godzinie 13:30 żegnano Henryka Holfeiera, zmarłego 12 kwietnia w Hamburgu.
HENRYK HOLFEIER, ur. 05.01. 1924 r. w Gnieźnie, syn Maksymiliana i Leogardy,
wykształcenie wyższe – ekonomiczne, w latach 1956 – 1979 główny ekonomista w Bytomskich Zakładach Przemysłu Terenowego. W 1979 r. przeszedł na rentę.
Otrzymał wyrok 12 lat więzienia „za szpiegostwo i przygotowywanie zamachu stanu z bronią w ręku”. Więziony w Warszawie w Pawilonie X na Mokotowie i we Wronkach (22.12.1947 do 1955 r.). Członek Światowego Związku Armii Krajowej, w latach 80-tych członek KPN.
W 1983 r. współzałożyciel Związkowej Niezależnej Oficyny Wydawniczej. Zajmował się fonografią, nagrywał na taśmy magnetofonowe m.in. homilie ks. Adolfa Chojnackiego, ks. Kazimierza Jancarza, ks. Isakowicza-Zaleskiego, ks.Stanisława Koniecznego. Przekazywał na zachód wiadomości z wydarzeń, które środki masowego przekazu PRL zakłamywały, lub w ogóle o nich nie informowały.
W 1985 r. – uczestnik protestu głodowego w Krakowie – Bieżanowie (nr 40).
Uczestnik comiesięcznych Mszy za Ojczyznę w Juszczynie k/Makowa Podhalańskiego, współzałożyciel (listopad 1984 r.) Apostolstwa Świeckich im. ks. J. Popiełuszki w kościele Matki Boskiej Dobrej Rady w Krakowie – Prokocimiu.
W latach 1984 – 1989 r. organizował w kościele w Prokocimiu Msze za Ojczyznę, które odbywały się każdego 19 – tego dnia miesiąca, zapraszał do głoszenia kazań ks. Stanisława Koniecznego, ks. Isakowicza–Zaleskiego, ks. Adolfa Chojnackiego i innych niezłomnych księży.
W latach 80 – tych, mimo inwalidztwa, był bardzo aktywny, zbierał podpisy do władz PRL o uwolnienie więźniów politycznych i przywrócenie NSZZ Solidarność. Był obserwatorem w sądach, podczas procesów działaczy podziemia.
W 1988 r. wyróżniony medalem „Plus Ultra” za wytrwałość w pracy o ideały Solidarności.
Dobry organizator, dzielny i wytrwały – swoim doświadczeniem wskazywał nam drogę do walki o niepodległość Państwa Polskiego.
Biogram sporządził Kazimierz Korabiński (2011)
